Ann - nowa codzienność

Już od dłuższego czasu popołudnia i wieczory były do siebie podobne. Codziennym rytuałem stało się telefonowanie Andrew zaraz po wyjściu z biura. Wymieniali się bieżącymi relacjami o tym, co działo się od rana no i mogli flirtować przed przesłaniem pożegnalnych buziaków. To sprawiało, że wydawał się jej być bliżej niż mówiła liczba faktycznie dzielących ich ponad 30 kilometrów. Zawsze mieli o czym mówić i coraz bardziej czuła, jak rośnie znaczenie tego rodzaju kontaktu. Wiedziała, że Andrew o niej myśli i stara się, aby odczuwała to wyraźnie i bez wątpienia. W głębi serca była mu za to wdzięczna, bo dzięki tym codziennym rozmowom było jej miło i dobrze.

Po powrocie z pracy, zwykle późnym popołudniem pospiesznie przygotowywała i zjadała obiadokolację. Na ogół  jadła z pilotem w ręku, aby przerzucać szybko kanały informacyjne w tv. Lubiła chociaż orientować się na bieżąco co słychać na świecie. W tym samym czasie odpalała laptop żeby sprawdzić swoją skrzynkę pocztową. Andrew lubił także napisać parę słów w drugiej części dnia. Właśnie przeczytała jak pomstował na niezałatwione dwa zlecenia, przez które będzie musiał jutro zacząć pracę w nerwowej atmosferze
i pośpiechu. Ann miała zamiar odpisać mu kilka ciepłych zdań pocieszenia, kiedy zadźwięczał skype wywołujący ją na video rozmowę. Przełykając ostatnie kęsy pysznego spaghetti, które już całkiem ostygło odebrała połączenie od Jack’a.
- Cześć Aniu, jak Ci minął dzień? – spytał z uśmiechem.
- Cześć, przepraszam cię, ale jeszcze kończę jeść, bo dopiero niedawno wróciłam.
- Dobrze, wcale się nie przejmuj. Ja piję południową kawę, więc fajnie będzie posiedzieć razem.
Ann uśmiechnęła się, bo oczywiście super były te wspólne wieczory i pogaduchy. Dla niego były to spotkania w samym środku dnia z powodu międzykontynentalnej różnicy czasu, ale jakoś dostroili się oboje do tych okoliczności. Polubiła Jack’a jakoś tak naturalnie i szybko, no ale pewnie nie było bez znaczenia, że wcześniej Mag  wiele i często o nim mówiła. Widzieli się raptem wszystkiego trzy razy w ostatnich dniach zanim wrócił do Kalifornii, jednak potem skype ułatwił nawiązanie i rozwinięcie kontaktu.
Na początku rozmawiali 1-2 razy w tygodniu,  ale w ostatnich 3 miesiącach to już codziennie. Mag miała chytry plan, żeby zrobić z nich parę. Twierdziła, że taki obrót sprawy rozwiązałby wiele rozmaitych zawiłości życiowych i problemów, a ostatecznie wszystkim byłoby z tym lepiej niż teraz.
Ann była nieco sceptyczna, ale postanowiła z góry nie przekreślać tego pomysłu. Kusiła ją
i podniecała taka perspektywa, jednak rozsądek powstrzymywał ją przed chęcią dopięcia tego za wszelką cenę.
- Jesteś bardzo miły, więc dla towarzystwa zrobię sobie szybciutko herbatę- powiedziała
i poszła włączyć wodę.
- Cieszę się, że znowu mogę spędzić  z Tobą trochę czasu, tylko wciąż boję się, czy zanadto nie zawracam ci głowy-
- Eeee … spokojnie. Muszę odpocząć i odparować po całym, zaganianym dniu, więc i tak nie mam zamiaru już nic robić – odpowiedziała uspokajająco.
Już z kubkiem herbaty usiadła przed ekranem, aby podziwiać zdjęcia, które Jack zrobił
w ostatnim tygodniu specjalnie dla niej, aby choćby w tej niedoskonałej formie zobaczyć zachwycające piękno Kalifornii.
Opowiadał jej o tych miejscach, które sfotografował, ale ostatecznie stwierdził, że i tak
w naturze wszystko ma inny wymiar i czar.
Zanim się obejrzeli minęły 2 godziny, więc dla Ann godzina zrobiła się całkiem późna. Trochę z  żalem, ale pożegnała się, żeby tym razem pójść spać o przyzwoitej porze. Kolejny dzień miał być równie męczący, jak ten który właśnie się kończył, ale była pewna, że nie będzie pozbawiony miłych akcentów ze strony Andrew no i zapewne także oddalonego o tysiące kilometrów Jack’a.